jueves, 5 de febrero de 2009

Futuro imperfecto


"Giraremos el pomo de la puerta
que da a ningún lugar, ninguna parte
cuyo significado conozcamos,
querremos el mar y sus aristas
bajo el vacío abismo del futuro
-como una sombra que es orden y mordaza
del silencio profundo del presente
y el recuerdo estruendoso del pasado-
un azul rotundo, ya casi opaco,
que nos engulle con la amenazante
incertidumbre del desconocido.

Cuando esperamos hechos posibles
sólo la soledad nos acompaña."

(Elena Medel, "Futuro imperfecto")

8 comentarios:

lau :) dijo...
Este comentario ha sido eliminado por el autor.
lau :) dijo...

parece esperar un futuro escuro,incerto,e cheo de soedad,en fin...futuro:eterno descoñecido para tantos, ou a lo menos eso quixen entender.

gustoume moito;gracias.
laura ;)

D.F. dijo...

E a min tamén paréceme moi bo, e non somos os únicos. Ao mellor meto algún máis dela no voso blog. E de Ana Merino, que tampouco está nada mal...
Un saúdo. Recordos a Baudelaire.

Anónimo dijo...

Ola, hoxe escribo por que vin na fin de semana unha reportaxe na revista ``Magazine´´, que pode ter relación con a asignatura ...

A reportaxe presentase asi:
------------------------
Título:``¿Por qué se aíslan del mundo?´´

Cientos de miles de jóvenes japoneses viven inmersos en la más profunda tristeza, absolutamente desconectados de los otros humanos. A través de internet, algunas de estas personas, sobre todo mujeres, se atrevieron a contar qué les pasaba. El fenómeno crece paralelo al desajuste en una sociedad muy competitiva, donde prima la fachada frente a los verdaderos sentimientos.
--------------------
Pareceme un tema moi interesante para tratar posto que é a eterna pregunta: ¿ Podemos prescindir de vivir sen a ``sociedade´´ ? ...

Para ver a reportaxe enteira este neste enlace:
http://www.magazinedigital.com/repo
rtajes/los_reportajes_de_la_semana/
reportaje/cnt_id/2909

Adeús e ata outra ...

D.F. dijo...

Ola, e moitas gracias, unha vez máis, Iván. Tomo/tomamos nota da túa recomendación.
Xa están enviadas as dúas invitacións, falando doutra cousa, pero non sei se o correo de D. o entendo ben (a letra, quero dicir). Se tal, mira e escribe para remedialo.
un saúdo.

Anónimo dijo...

Xa me chegou a invitacion o correo,cando teñamos algo subimolo.
Saudos

lau :) dijo...

deixote aqui un poema que me gusta moito tamen vai sobre o futuro e a soidade.E de un gran poeta,espero qe che guste...saudos laura :)


EL futuro es espacio,
espacio color de tierra,
color de nube,
color de agua, de aire,
espacio negro para muchos sueños,
espacio blanco para toda la nieve,
para toda la música.

Atrás quedó el amor desesperado
que no tenía sitio para un beso,
hay lugar para todos en el bosque,
en la calle, en la casa,
hay sitio subterráneo y submarino,
qué placer es hallar por fin,
subiendo
un planeta vacío,
grandes estrellas claras como el vodka
tan transparentes y deshabitadas,
y allí llegar con el primer teléfono
para que hablen más tarde tantos hombres
de sus enfermedades.

Lo importante es apenas divisarse,
gritar desde una dura cordillera
y ver en la otra punta
los pies de una mujer recién llegada.

Adelante, salgamos
del río sofocante
en que con otros peces navegamos
desde el alba a la noche migratoria
y ahora en este espacio descubierto
volemos a la pura soledad.

pablo neruda...

D.F. dijo...

Moitas gracias, Laura. Neruda, nada menos... A ver se en breve ímos metendo algún máis no voso, "Apache". ¿Viches/escoitaches o poema de Pessoa en "Apache", "Poema en liña recta"?
Un saúdo.